Osoby czasowo niezdolne do wykonywania pracy, które posiadają obowiązkowe lub dobrowolne ubezpieczenie, mają prawo do zasiłku chorobowego. Szczegóły, takie jak okres wyczekiwania, wysokość zasiłku czy maksymalny czas trwania, określa ustawa o zasiłku chorobowym. Nie każdy przypadek jest bowiem traktowany w taki sam sposób. Co trzeba więc wiedzieć na temat prawa do zasiłku chorobowego?
Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa prawo do zasiłku chorobowego otrzymuje każda osoba ubezpieczona, która z przyczyn zdrowotnych nie jest w stanie wykonywać swojej pracy. Okres niezdolności do pracy, po którym przysługuje prawo do zasiłku chorobowego wynosi ponad 33 dni lub ponad 14 dni (osoby powyżej 50 roku życia). Zasiłek przyznawany jest natomiast od razu, jeśli niezdolność tę spowodował wypadek przy pracy lub jest ona następstwem jej wykonywania (choroba zawodowa). Co ważne, możliwość otrzymania zasiłku chorobowego zazwyczaj jest możliwe jednak dopiero po tzw. okresie wyczekiwania.
Okres wyczekiwania to inaczej ciągłość trwania ubezpieczenia. Ustawa przewiduje dwa rodzaje okresów wyczekiwania na zasiłek chorobowy. Pierwszy z nich trwa 30 dni i dotyczy osób objętych obowiązkowym ubezpieczeniem chorobowym. Drugi rodzaj okresu wyczekiwania wynosi natomiast 90 dni. Obejmuje on pracowników, którzy posiadają dobrowolne ubezpieczenie. W poszczególnych przypadkach obowiązuje jednak prawo do zasiłku chorobowego bez okresu wyczekiwania. Mowa głównie o:
Okres trwania zasiłku chorobowego to maksymalnie 182 dni. Zgodnie z ustawą o zasiłku chorobowym istnieją jedynie dwa przypadki, kiedy może być on dłuższy – zachorowanie na gruźlicę oraz niezdolność do pracy kobiet w trakcie ciąży. Wówczas składki mogą być wypłacane nawet do 270 dni. Po wykorzystaniu tego okresu pracownik może skorzystać z ponownego zasiłku chorobowego dopiero po upływie 60 dni przerwy. Jeśli jednak stan zdrowia nie pozwala wówczas na powrót do pracy, można starać się o roczny zasiłek rehabilitacyjny lub przyznanie renty.
Jak wygląda kwestia uzyskania świadczenia na przełomie roku? Okres 14 lub 33 dni niezdolności do pracy, po którym przysługuje prawo do zasiłku chorobowego jest liczony od nowa od 1 stycznia. Jeśli więc pracownik jest niezdolny do pracy na przełomie dwóch okresów zasiłkowych, a w starym roku nie może jeszcze starać się o świadczenie z ZUS-u, to jego wynagrodzenie od 1 stycznia wciąż wypłaca pracodawca – przez kolejne 14 lub 33 dni.
Przeprowadzanie ewidencji czasu pracy w poszczególnych miesiącach jest niezwykle istotne. Zgodnie z obowiązującym prawem pracownik w danym okresie rozliczeniowym nie może pracować więcej niż 8
Zgodnie z prawem pracy, każda osoba zatrudniona w firmie na podstawie umowy o pracę może skorzystać z płatnego urlopu wypoczynkowego. Pracodawca ma natomiast obowiązek udzielenia
17 listopada 2023 roku w życie weszło nowe rozporządzenie, zmieniające dotychczasowe przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy. Wprowadzone zmiany wywołały niemałe zaskoczenie wśród pracodawców. W poszczególnych