Jak zatrudnić obywatela Ukrainy na podstawie karty pobytu?
Pracodawca może dokonać zatrudnienia obywatela Ukrainy tylko wtedy, jeśli przebywa on na terytorium Polski legalnie. Oznacza to, że musi mieć odpowiedni dokument, który zezwala na
Spis treści
Czas pracy kadry zarządzającej znacznie różni się od standardowych godzin pracy zwykłych pracowników. Menedżerowie często muszą być dostępni poza tradycyjnymi godzinami biurowymi, a ich zakres obowiązków wymaga elastyczności i gotowości do podejmowania decyzji w każdej chwili. To dlatego bardzo często mówi się, że kadra kierownicza ma nienormowany czas pracy. Czy oznacza to, że osoby z zarządu nie mogą liczyć na dodatkowe wynagrodzenie za nadgodziny? Kwestie związane z czasem pracy kadry kierowniczej i zasadami jej wynagradzania wyjaśnia nie tylko Kodeks pracy, ale też stanowisko Państwowej Inspekcji Pracy oraz Sądu Najwyższego.
Ewidencja czasu pracy w przypadku zwykłych pracowników tworzona jest na podstawie sztywnych zasad. Obowiązują dobowe i tygodniowe normy czasu pracy, których nie można przekraczać (8-godzinny dzień pracy oraz 40-godzinny tydzień pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy). Jeśli pracownicy zgodzą się jednak na dłuższe pozostanie w pracy, to pracodawca musi zapłacić odpowiednio wyższe wynagrodzenie.
Czas pracy kadry kierowniczej nie jest tak szczegółowo opisany w Kodeksie pracy. Osoby zarządzające zakładem pracy mogą pracować poza standardowymi godzinami – nie obowiązują ich ściśle określone ramy czasowe. Kadra zarządzająca zwykle otrzymuje wynagrodzenie miesięczne, które może być ustalone w sposób stały lub zmienny, w zależności od wyników pracy i osiągniętych celów – wysokość pensji nie jest jednak obliczana na podstawie czasu pracy.
Kodeks Pracy definiuje kadrę zarządzającą jako osoby kierujące zakładem pracy jednoosobowo lub kolegialnie. Do tego grona zalicza też ich zastępców. Kadrę kierowniczą, zgodnie z art 151(4) Kodeksu pracy, można podzielić na dwa rodzaje: osoby zarządzające ludźmi bezpośrednio w imieniu pracodawcy (np. dyrektorzy, główni księgowi) oraz menadżerów konkretnych działów firmy.
Pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom minimum 11 godzin nieprzerwanego, dobowego odpoczynku i 35 godzinnego odpoczynku w całym tygodniu. Przepis ten nie obowiązuje jednak pracowników kadry zarządzającej w imieniu pracodawcy. Ich czas odpoczynku pomiędzy pracą może być krótszy niż 11 godzin. Z punktu widzenia właściciela firmy ważne jest to, że brak nieprzerwanego odpoczynku dobowego należy zrównoważyć w danym okresie rozliczeniowym.
Kadrę zarządzającą konkretnymi jednostkami nie dotyczy natomiast tygodniowy czas odpoczynku w wysokości 35 godzin – przekroczenie limitu godzin pracy w tygodniu również trzeba zrównoważyć.
Kwestia wynagrodzenia za nadgodziny w przypadku dyrektorów, menadżerów czy głównych księgowych jest uregulowana w Kodeksie pracy. Zgodnie z przepisami nadliczbowy czas pracy kadry zarządzającej nie powinien być nagradzany dodatkowym wynagrodzeniem. Dotyczy to również pracy w dniach wolnych. Ze względu na specyficzny rodzaj wykonywanych obowiązków, czas pracy menadżerów nie podlega tak precyzyjnej ewidencji, jak u „szeregowych” pracowników zatrudnionych z tytułu umowy o pracę.
Pracodawcy nie powinni nadmiernie wykorzystywać tego, że kadra kierownicza nie pobiera wynagrodzenia za nadgodziny. W sytuacji, gdy pracownik zarządzający zmuszony jest do regularnego zastawania dłużej w pracy (i jest to spowodowane np. słabym zorganizowaniem pracy w poszczególnej organizacji), to może oczekiwać dodatkowego wynagrodzenia za pracę. Takie zdanie ma Państwowa Inspekcja Pracy i Sąd najwyższy – wyrok z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. akt II PK 146/10.